بیماری پوستی مولوسکوم(زگیل آبکی) در کودکان
اگرچه مولوسكوم عفونی (كنتاژيوزوم )یک راش پوستی رایج بین کودکان است، مهمترین نکتهای که باید بدانید این است که در اکثر کودکان وجود راش مشکل بسیار مهمی نیست و پس از مدتی به خودی خود برطرف میشود. اما از آنجا که مولوسكوم مسری است، باید بلافاصله به دنبال مراقبت پزشکی باشید.
مولوسكوم عفونی (كنتاژيوزوم) چیست؟
مولوسكوم عفونی (كنتاژيوزوم ) نوعی عفونت ویروسی است که باعث راش پوستی خفیف میشود. راشها، دانههای زگیل مانند کوچکی هستند (که مولوسكوم نامیده میشوند) و معمولا صورتی، سفید، یا به رنگ پوست هستند. معمولا دانهها نرم و درخشان و یا شبیه به مروارید هستند و لبههای آنها تو رفته است. این اختلال پوستی، مسری است و از شخصی به شخص دیگر منتقل میشود. مشخص نیست که راش و ویروس تا چه مدت قابل انتقال هستند.
علل زگیل آبکی
مولوسكوم عفونی (كنتاژيوزوم) در اثر ویروس كنتاژيوزوم ایجاد میشود (ویروسی به نام MCV) که از خانواده ویروسهای آبله است. این ویروس در قسمتهای گرم و مرطوب و در محلهای بسته مانند آسایشگاهها رشد میکند. عفونت MCV زمانی ایجاد میشود که ویروس وارد یک شکاف پوستی شود. بسیاری از کودکانی که با این ویروس در تماس هستند، در برابر آن مصونیت دارند و هیچ دانه یا زگیلی در آنها به وجود نمیآید. در کودکانی که نسبت به این ویروس مصونیت ندارند، دانهها معمولا ۲ تا ۷ روز پس از انتقال عفونت، ظاهر میشوند.
کودکان از چند روش به مولوسكوم عفونی مبتلا میشوند. این عفونت معمولا به راحتی از طریق تماس پوستی مستقیم منتقل میشود اما کودکان در اثر لمس اشیا آلوده به ویروس، مانند اسباب بازی، لباس، حوله و تخت خواب نیز به این ویروس مبتلا میشوند. زمانی که کودکی به ویروس مولوسكوم عفونی مبتلا باشد، در اثر خاراندن یا مالش دانهها و سپس لمس قسمت دیگری از بدن، ویروس از قسمتی از بدنش به قسمت دیگر منتقل میشود.
عوارض
معمولا مولوسكوم عفونی باعث ایجاد مشکلات دراز مدت نمیشود و دانهها معمولا اثری از خود بر جا نمیگذارند. با این حال، ممکن است درمان باعث زخم شدن پوست شده و یک عفونت ثانویه به وجود آید که با آنتی بیوتیک درمان خواهد شد.
گاهی کودکانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند به نوع شدید مولوسكوم عفونی مبتلا میشوند. این کودکان معمولا مولوسکا (دانههای زگیل) بیشتری، مخصوصا در صورتشان، دارند. در این کودکان دانهها بزرگتر هستند و معمولا درمانشان نیز سخت تر است. در برخی موارد پزشک داروهایی برای تقویت سیستم ایمنی بدن تجویز میکند.
علائم و نشانهها
از آنجا که مولوسكوم عفونی یک عفونت پوستی است، علائم واقعی آن شامل مولوسکای گرد (دانههای زگیل گرد) و کوچک روی پوست است که به رنگ صورتی یا سفید یا گاهی به رنگ پوست هستند. این دانهها در مرکز خود یک ماده سفید موم مانند دارند که دارای ویروسها است و ممکن است ظاهری درخشان و مرواریدی شکل داشته باشد.
هر مولوسكوم در ابتدا نقطه بسیار کوچکی، به اندازه سر سوزن است که در عرض چند هفته رشد کرده و به دانه بزرگتری تبدیل میشود که ممکن است به اندازه یک نخود یا پاک کن ته مداد شود. یک تورفتگی بسیار کوچک در لبههای هر مولوسكوم وجود دارد.
مولوسکا (دانههای زگیل) ممکن است به تنهایی یا به صورت گروهی، دستهای و ردیفی ظاهر شود. مولوسکا (دانههای زگیل) در هر جای پوست به وجود میآیند اما در کودکان بیشتر در قفسه سینه، شکم، بازوها (از جمله زیر بغل ) پاها، کشاله ران ، اندام تناسلی و صورت ایجاد میشوند.
در جوانان و نوجوانانی که فعالیت جنسی دارند، معمولا دانهها در قسمت تناسلی یا در داخل رانها ایجاد میشوند. بندرت پیش میآید که دانهها در اطراف گوش یا دهان ظاهر شوند.
اکثر کودکانی بین یک تا ۲۰ مولوسکا (دانههای زگیل) دارند. این مولوسکاها (دانههای زگیل) معمولا بدون درد هستند اما ممکن است قرمز، متورم، دردناک، خارش دار و عفونی شوند، مخصوصا اگر خارانده شوند.
تشخیص
پزشک فقط با نگاه میتواند مولوسكوم عفونی را تشخیص دهد. ممکن است پزشک شما را به یک پزشک پوست معرفی کند.
درمان زگیل آبکب
در بسیاری از موارد، مولوسكوم عفونی (كنتاژيوزوم ) بدون درمان رها میشود تا به خودی خود برطرف شود. معمولا هر زگیل در فاصله زمانی ۲ تا ۳ ماه برطرف میشود. اما با از بین رفتن زگیلهای قبلی، زگیلهای جدید رشد میکنند. بنابراین معمولا بین ۶ تا ۱۸ ماه طول میکشد (حتی ممکن است تا ۴ سال نیز طول بکشد) تا زگیل آبکی کاملا برطرف شود.
گاهی پزشکان از درمانهایی برای جلوگیری از رشد زگیل و یا کمک به رفع سریعتر زگیلها استفاده میکند. این درمانها شامل موارد زیر است:
- برداشتن مرکز مسری زگیل با برش زگیلها به وسیله یک چاقوی تیز یا انبرک
- ممانعت از رشد زگیل به وسیله فریز کردن زگیل (سرمادرمانی) یا برش زگیلها به وسیله یک وسیله تیز (کورتاژ)
- استفاده از یک ماده شیمیایی یا کرم، مانند اسید سالیسیک، ترتینوئین، کانترادین یا دیگر داروهای زگیل
- استفاده از یک داروی خوراکی مانند سایمتیدین
هرچند این درمانها گاهی باعث بهبود سریع بیماری میگردد، بسیاری از پزشکان از این داروها برای کودکان استفاده نمیکنند زیرا ممکن است باعث ایجاد درد، زخم، سوختگی، تاول و تغییر رنگ پوست شوند. گاهی درمان به محل و تعداد زگیل بستگی دارد. اگر وجود دانهها باعث خجالت فرد یا مشکلات دیگری مانند خارش شود، فرد تقاضای درمان خواهد کرد.
اگر زود برای درمان اقدام شود، بیشترین نتیجه را خواهد داشت زیرا فقط تعداد کمی از دانهها رشد کردهاند. پزشک در مورد مزایا و مضرات درمان با شما صحبت خواهد کرد و به شما کمک خواهد کرد که بفهمید آیا درمان ضروری است یا خیر. قبل از انجام هرگونه درمان خانگی، مانند خارج کردن دانهها، با پزشک مشورت کنید.
جلوگیری از گسترش مولوسكوم عفونی (كنتاژيوزوم)
از آنجا که مولوسكوم عفونی (كنتاژيوزوم ) یک عفونت مسری است و ممکن است به دیگر قسمتهای بدن گسترش پیدا کند، فرد مبتلا باید موارد زیر را رعایت کند:
- به دانهها دست نزند، آنها را نخراشد و نخاراند.
- مرتب دستهایش را با آب و صابون بشوید.
- محل دانهها را تمیز نگه دارد.
- سعی کنید هر دانه را با با پارچه و بانداژ ضد آب بپوشانید، مخصوصا قبل از شرکت در فعالیتهایی مانند شنا و کشتی که در آنها از وسایل و تجهیزات مشترک استفاده میشود یا احتمال تماس پوستی وجود دارد.
- بانداژ را روزانه یا وقتی کثیف شد عوض کنید.
- قسمتهایی از بدن که دانه دارند را اصلاح نکنید.
- اگر پوست خشک است، محل را مرطوب کنید.
- اگر کودکان تمام این موارد احتیاطی را رعایت کنند تا تمام دانهها و تاولها برطرف شوند، میتوانند از آن به بعد به مدرسه و مهد کودک بروند، در ورزشها شرکت کنند و با دیگر بچهها بازی کنند. حتی میتوانند به استخرهای عمومی بروند به شرطی که حوله و وسایلشان مخصوص خودشان باشد.
- در صورت تماس با افراد مبتلا به زگیل آبکی، ممکن است فرد دوباره به عفونت مبتلا شود اما این اتفاق نادر است.
برای جلوگیری از عفونت، از کودکان خود بخواهید نکات زیر را رعایت کنند:
- مرتب دستهایشان را با آب و صابون بشویند
- حوله، لباس، و دیگر وسایل شخصیشان را با دیگران به اشتراک نگذارند.
- تخته شنا و دیگر وسایل شنای خود را با دیگران به اشتراک نگذارند.
- به دانهها و تاولها دست نزنند و آنها را نخارانند.
پیش بینی
عفونت مولوسكوم عفونی پس از چند ماه تا چند سال خود به خود برطرف میشود. در کودکانی که سیستم ایمنی آنها ضعیف است یا به درستی کار نمیکند، عفونت باقی مانده یا حتی ممکن است به دیگر قسمتهای بدن نیز گسترش پیدا کند.

